چگونه ربات های توانبخشی اسکلت بیرونی می توانند به توانبخشی اندام تحتانی کودکان کمک کنند؟

فلج مغزی (CP) یک سندرم غیر پیشرونده ناشی از علل مختلف است که منجر به آسیب غیر پیشرونده مغز در مراحل اولیه رشد مغز، قبل از تولد یا در ماه اول پس از تولد می شود.این بیماری با اختلالات حرکتی مرکزی و وضعیت های غیر طبیعی مشخص می شود و می تواند با ناتوانی های ذهنی، صرع، اختلالات حسی، اختلالات گفتاری و ناهنجاری های رفتاری همراه باشد.سی پی یکی از بیماری های مهمی است که باعث ناتوانی حرکتی در کودکان می شود.

CP می تواند باعث اختلالات قابل توجهی در عملکرد حرکتی کودکان مبتلا شود و یک وضعیت بسیار ناتوان کننده است.بدون مداخله زودهنگام، می تواند تأثیر شدیدی بر کیفیت زندگی در آینده داشته باشد.

برای نوزادان در مرحله توانبخشی اولیه نجات، استفاده از اسکلت بیرونی در تمرینات شبیه‌سازی ایستادن و راه رفتن می‌تواند رشد فیزیکی را بهبود بخشد، کسب مهارت‌های حرکتی را تسهیل کند و میزان اختلال را کاهش دهد.برای کودکان در مرحله توانبخشی مداخله ای، آموزش راه رفتن به کمک اسکلت بیرونی می تواند وضعیت های غیرعادی را اصلاح کند، ایجاد یک الگوی راه رفتن طبیعی را ارتقا دهد، ناهنجاری های اسکلتی عضلانی را کاهش دهد، تحرک را بهبود بخشد، رفاه روانی را افزایش دهد و رشد مهارت های اجتماعی را در کودکان تسهیل کند. .

چرا از ربات های توانبخشی استفاده کنیم؟
روش های توانبخشی مرسوم محدودیت هایی دارند:

1.مشکل در تمرین عملکرد پیاده روی: تمرین پیاده روی یک روش توانبخشی هدفمند و وظیفه محور است.کسب مهارت های راه رفتن برای رشد جسمی و فکری کودکان پیش دبستانی بسیار مهم است.با این حال، به دلیل محدودیت‌های فیزیکی کودکان مبتلا به CP و فقدان دستگاه‌های کمکی تخصصی مؤثر، آموزش پیاده‌روی اولیه چالش برانگیز است.

2.مشارکت فعال محدود کودکان در درمان: به دلیل رشد ناقص جسمی و ذهنی کودکان مبتلا به CP، مشارکت فعال آنها در درمان اغلب محدود است و ممکن است به راحتی ناامید شوند.برخی از درمان‌های توانبخشی مرسوم یکنواخت هستند و فاقد سرگرمی و سرگرمی هستند و استفاده از پتانسیل‌های کودکان را دشوار می‌سازد، انگیزه آنها را تحریک می‌کند و به طور قابل توجهی بر پیشرفت و اثربخشی درمان توانبخشی تأثیر می‌گذارد.

3.وابستگی زیاد به نیروی انسانی و تجربه درمانگران: روش‌های آموزشی فعلی به کمک یک به یک (یا حتی یک به چند) درمانگران توانبخشی متکی است.از آنجایی که تمرین توانبخشی نیاز به شدت و تکرار کافی دارد، بار فیزیکی قابل توجهی را بر دوش درمانگران وارد می کند.در آموزش توانبخشی مرسوم، عواملی مانند نیروی اعمال شده، دامنه حرکت و تکرار اغلب به تجربه درمانگر متکی هستند و سطح مهارت درمانگر و تجربه عوامل حیاتی مؤثر بر اثربخشی درمان توانبخشی را ایجاد می کنند.

4.مشکل در استانداردسازی آموزش توانبخشی: توانبخشی متعارف به شدت به کار فیزیکی درمانگران متکی است و استانداردسازی و کنترل دقیق فرآیند آموزش را چالش برانگیز می کند.درمانگران مختلف که برنامه آموزشی مشابهی را اجرا می کنند می توانند به تغییرات در کیفیت آموزش منجر شوند.عواملی مانند وضعیت جسمی و روانی درمانگر می تواند منجر به کیفیت آموزش ناسازگار شود.

بنابراین، ما روباتیکی را توسعه داده ایم که به طور خاص برای توانبخشی اندام تحتانی کودکان طراحی شده است.

مزایای ما:

1.ارزیابی کمی توانبخشی: فناوری رباتیک توانبخشی می تواند عملکرد حرکتی کودکان را از طریق حسگرها و تجزیه و تحلیل داده ها به صورت کمی ارزیابی کند.این نتایج ارزیابی به عنوان شاخص های عینی پیشرفت توانبخشی عمل می کند، به پزشکان و درمانگران کمک می کند تا وضعیت توانبخشی کودک را درک کنند، برنامه های درمانی را تنظیم کنند، و استراتژی های توانبخشی موثرتری را توسعه دهند.

2.تسهیل بازیابی حرکتی: ربات های توانبخشی اندام تحتانی حمایت و کمک می کنند و به کودکان مبتلا به CP کمک می کنند تا در تمرین راه رفتن و بازیابی حرکتی شرکت کنند.ربات ها با ایجاد ثبات و اصلاح الگوهای راه رفتن، کنترل وضعیت، تعادل و هماهنگی را بهبود می بخشند و بازیابی حرکتی را تسهیل می کنند.

3.افزایش حجم و شدت تمرین: روبات های توانبخشی به کودکان در افزایش حجم و شدت تمرین کمک می کنند.آنها پشتیبانی و راهنمایی سفارشی ارائه می دهند، کمک های لازم را در طول توانبخشی ارائه می دهند تا کودکان را قادر به انجام تکرارهای بیشتر، تقویت فعالیت عضلانی و ارتباطات عصبی و ارتقای پیشرفت توانبخشی کنند.

4.برنامه های توانبخشی شخصی: فناوری رباتیک توانبخشی امکان توسعه برنامه های توانبخشی شخصی بر اساس شرایط خاص را فراهم می کند.ربات ها می توانند تمرینات را به صورت پویا بر اساس قدرت عضلانی، توانایی تعادل و ویژگی های راه رفتن کودک تنظیم کنند و آموزش توانبخشی مناسبی را ارائه دهند که به طور موثر پیشرفت را ارتقا می دهد.

5.بازخورد و راهنمایی در زمان واقعی: ربات‌های توانبخشی داده‌های حرکتی و راهنمایی را از طریق حسگرها و سیستم‌های بازخورد ارائه می‌کنند.کودکان می توانند وضعیت بدنی، راه رفتن و الگوهای حرکتی خود را بر اساس بازخورد ربات تنظیم کنند و دقت و کارایی حرکات خود را افزایش داده و روند توانبخشی را تسریع کنند.

6.بازی‌های تعاملی متنوع و جذاب: ایجاد محیط‌های آموزشی همه‌جانبه که در آن کودکان می‌توانند در بازی‌ها شرکت کنند، به افزایش تعامل آنها با فناوری هوشمند کمک می‌کند.این امر باعث افزایش لذت و اثربخشی آموزش و همچنین مشارکت فعال کودکان در درمان توانبخشی می شود.

بیشتر بخوانید:کاربرد فناوری ایزوکنتیک در عمل بالینی