تمرینات قدرتی عضلانی باید بخش بسیار مهمی از توانبخشی باشد.قدرت به طور مستقیم با عملکردها مرتبط است، که می تواند بدون اثرات نامطلوب از طریق تمرینات تقویتی برنامه ریزی شده بهبود یابد.تمرین قدرت عضلانی برای سکته مغزی نه تنها تمرین نیروی انفجاری عضله بلکه تمرین استقامتی نیز می باشد.هدف تمرین قدرت عضلانی این است که اطمینان حاصل شود که یک عضله یا گروه عضلانی دارای نیرو، قدرت و قابلیت انبساط کافی برای تکمیل فعالیت مورد نظر هستند.
دو خاصیت ماهیچه ها:
※انقباض
※قابلیت چکش خواری
انقباضات عضلانی:
1. انقباض ایزومتریک:
هنگامی که یک عضله منقبض می شود، فاصله بین نقطه شروع و پایان تغییر نمی کند.
2. انقباض ایزوتونیک:
انقباض خارج از مرکز: هنگامی که یک عضله منقبض می شود، فاصله بین نقطه شروع و پایان طولانی تر می شود.
انقباض متحدالمرکز: هنگامی که یک عضله منقبض می شود، فاصله بین نقطه شروع و پایان کوتاه می شود.
تمرین اکسنتریک ایزوسینتیک دارای اثر تمرین قدرت عضلانی خاص تری نسبت به حالت تمرین متمرکز است.به عنوان مثال، تمرین غیرعادی بیماران پس از سکته مغزی می تواند توانایی تمرکز و توانایی حرکت از حالت نشسته به ایستاده را بیشتر از تمرین متمرکز به تنهایی بهبود بخشد.به عبارت دیگر، انقباضات برون‌مرکز عضلات با سطوح پایین‌تری از فعال‌سازی ماهیچه‌ها مشخص می‌شوند که در نتیجه در مقایسه با انقباضات متحدالمرکز، سطح نیرو بیشتری ایجاد می‌شود.انقباض خارج از مرکز همچنین می تواند ساختار فیبرهای عضلانی را تغییر دهد و باعث افزایش طول فیبرهای عضلانی و افزایش انعطاف پذیری عضلات شود.برای حرکات عضلانی غیرعادی و متحدالمرکز، تمرینات خارج از مرکز می تواند قدرت مفصل بیشتری ایجاد کند و سریعتر از تمرینات متمرکز به اوج برسد.ماهیچه ها در صورت کوتاه شدن به راحتی فعال نمی شوند و ماهیچه ها در صورت بلند شدن به راحتی فعال می شوند، زیرا گشتاور بیشتری در هنگام طولانی شدن ایجاد می شود، بنابراین فعالیت خارج از مرکز به احتمال زیاد انقباض ماهیچه را در فاز اولیه فعال می کند تا فعالیت متمرکز.بنابراین، فعالیت غیرعادی باید اولین انتخاب برای بهبود کشش و انقباض عضلات باشد.
قدرت عضلانی چیزی فراتر از قدرت است.این بیشتر در مورد عملکردهای مشخصه ماهیچه ها، مکانیسم های کنترل عصبی و محیط است و به طور مستقیم با وظایف عملکردی مرتبط است.بنابراین، تمرین قدرت عضلانی باید با عوامل فوق مرتبط باشد و رفتار عضلانی را از طریق تمرینات قدرتی عضلانی بهبود بخشد تا بتواند عملکرد موثرتری داشته باشد.رفتار برای خدمت به عملکرد موثرتر.تمرینات قدرتی عضلات اندام فوقانی بر انعطاف پذیری تاکید دارند و تمرینات دو طرفه بسیار مهم هستند.تمرینات قدرتی عضلات اندام تحتانی بر حمایت عمودی و حرکت افقی بدن تاکید دارد و هماهنگی مچ پا، زانو و لگن بسیار مهم است.
تمرینات قدرتی گروه‌های عضلانی عصب‌کشی شده (ضعیف): تمرین‌های مکرر با شدت بالا می‌توانند بر فعال‌سازی غیرارادی پس از آسیب مغزی غلبه کنند، مانند تمرین‌های تکی/چند مفصلی ضد جاذبه/ بلند کردن مقاومتی، تمرین‌های باند الاستیک، تمرین‌های تحریک الکتریکی عملکردی و غیره.
تمرینات عملکردی قدرت عضلانی برای افزایش تولید قدرت، آموزش کنترل بین بخشی و حفظ طول عضله طراحی شده است تا بتواند در طول و الگوی انقباضات مرتبط با یک فعالیت خاص، از جمله انتقال در حالت نشسته، راه رفتن و بالا و پایین رفتن پله ها، قدرت ایجاد کند. تمرینات اسکات، تمرینات استپینگ و غیره
فعالیت های کاربردی را برای اصلاح عضلات ضعیف و کنترل ضعیف اندام انجام دهید، مانند بالا و پایین رفتن از پله ها، راه رفتن روی شیب ها، رسیدن، برداشتن و دستکاری اشیا در همه جهات.
بیشتر بخوانید:
آیا بیماران سکته مغزی می توانند توانایی مراقبت از خود را بازگردانند؟
کاربرد تمرین عضلات ایزوکنتیک در توانبخشی سکته مغزی
چرا باید از فناوری ایزوکینتیک در توانبخشی استفاده کنیم؟
زمان ارسال: ژوئن-09-2022