توانبخشی اختلال خواب

آیا اخیراً خوب می خوابید؟

مطالعات اپیدمیولوژیک مربوطه نشان می دهد که بروز اختلالات خواب بسیار زیاد است و27 درصد از مردم جهان به اختلالات خواب مختلف مبتلا هستند.در میان آنها، علائم شامل ناتوانی در به خواب رفتن، همیشه خواب آلود بودن و بد خوابی است.این 3 علامت رایج به ترتیب 61، 52 و 38 درصد از بیماران را تشکیل می دهند.حدود 50 درصد از بیماران دو یا چند علامت را به طور همزمان داشتند.

چگونه با اختلال خواب مزمن مقابله کنیم؟

1، دارو درمانی

درمان دارویی به سرعت تأثیر می گذارد، اما اجتناب از واکنش های نامطلوب دارویی به طور کامل غیرواقعی است.بنابراین، نکته کلیدی درمان دارویی توجه به تعادل بین اثر درمانی و عوارض جانبی است.به تفاوت افراد، و اصل کنترل مقدار توجه کنید.با این حال، زنان باردار، سالمندانی که چندین دارو را به طور همزمان مصرف می کنند و کودکان هنوز توصیه نمی شود که از دارو برای مشکلات خواب استفاده کنند.

2، شناخت درمانی

روان درمانی اولین انتخاب برای درمان بی خوابی است و درمان شناختی رفتاری پرکاربردترین روش است.اثربخشی آن بهتر از درمان دارویی در دراز مدت است.هدف اصلی راهنمایی بیماران برای داشتن ارزیابی صحیح از علل و پیامدهای احتمالی بی خوابی است.شناخت درمانی می تواند به بیماران کمک کند تا روند بد شناختی و عادات خواب خود را تغییر دهند، فشار روانی را کاهش دهند و در نهایت به تغییر موثر حالت خواب دست یابند.

3، درمان محدود کننده

درمان محدودکننده مطالعه شده ترین و مفیدترین روش در درمان بی خوابی است.نقاط عملیاتی به شرح زیر است:

1. فقط زمانی که احساس خواب آلودگی می کنید می توانید به رختخواب بروید و اگر نمی توانید بخوابید، اتاق خواب خود را ترک کنید.

2. هیچ کاری غیر مرتبط با خوابیدن در رختخواب انجام ندهید.

3. مهم نیست دیشب چقدر خوابیده اید، زمان بیداری منظمی داشته باشید.

4. از چرت زدن در طول روز خودداری کنید.

درمان محدود معمولاً برای بیمارانی که خواب سبک دارند اعمال می شود، اما در بیماران مبتلا به صرع، اختلال دوقطبی و پاراسومنیا باید با احتیاط استفاده شود.

4، آرامش درمانی

آرامش درمانی می تواند به بیماران کمک کند توجه خود را تغییر دهند، بدن و ذهن خود را آرام کنند و از تأثیر اضطراب عاطفی شبانه بر خواب اجتناب کنند.هیپنوتیزم، تمرین آرام سازی پیشرونده عضلانی، تمرین تنفس شکمی، مدیتیشن، بیوفیدبک، یوگا و غیره معمولا از تکنیک های آرام سازی استفاده می شود.

5، فاکتور درمانی فیزیکی

فاکتور درمانی عوارض جانبی کمتر و پذیرش بالاتری در بیماران دارد و یک درمان کمکی رایج است.نور درمانی، بیوفیدبک درمانی و الکتروتراپی توصیه های بالینی هستند.

6، حرکت درمانی

حرکت درمانی می تواند جریان خون مغز را افزایش دهد که منجر به بهبود عملکرد قشر مغز می شود.علاوه بر این، می تواند فشار را کاهش دهد، احساسات بد را از بین ببرد، تا خواب را تنظیم کند.

گزارش ها نشان می دهد که تمرینات هوازی اثراتی مشابه داروهای خواب آور دارد.با این حال، در حال حاضر، تحقیقات در مورد تجویز ورزش برای بی خوابی مزمن، عمیق نیست، به ویژه در انتخاب شدت، مدت و غیره، هنوز شاخص و استاندارد مرجع واحدی وجود ندارد.بنابراین، میزان مناسب ورزش یکی از عوامل نامشخص اصلی حرکت درمانی است که نیاز به بررسی بیشتر دارد.