افراد مسن لاغر باید به این علامت توجه کنند

لاغری اغلب به معنای ضعیف شدن عضلات و ضعیف شدن قدرت است.زمانی که اندام‌ها نرم و باریک به نظر می‌رسند و چربی روی کمر و شکم جمع می‌شود، بدن بیشتر و بیشتر مستعد خستگی می‌شود و اغلب راه رفتن یا نگه داشتن اشیا دشوار است.در این زمان، ما باید هوشیار باشیم - سارکوپنیا.

پس سارکوپنی چیست، چرا اتفاق می افتد و چگونه می توان از آن پیشگیری کرد؟

1. سارکوپنی چیست؟

سارکوپنی، همچنین به عنوان سارکوپنی شناخته می شود، همچنین از نظر بالینی "پیری عضلات اسکلتی" یا "سارکوپنی" نامیده می شود که به کاهش توده عضلانی اسکلتی و قدرت عضلانی ناشی از افزایش سن اشاره دارد.میزان شیوع 8.9٪ تا 38.8٪ است.در مردان شایع‌تر از زنان است و سن شروع در افراد بالای 60 سال شایع‌تر است و میزان شیوع با افزایش سن به‌طور قابل‌توجهی افزایش می‌یابد.
تظاهرات بالینی اغلب فاقد ویژگی هستند و علائم کلی عبارتند از: ضعف، اندام های باریک و ضعف، زمین خوردن آسان، راه رفتن آهسته و مشکل در راه رفتن.

2. سارکوپنی چگونه ایجاد می شود؟

1) عوامل اولیه

افزایش سن باعث کاهش سطح هورمون های بدن (تستوسترون، استروژن، هورمون رشد، IGF-1)، کاهش سنتز پروتئین ماهیچه ای، کاهش تعداد نورون های حرکتی α، ضعیف شدن رشته های عضلانی نوع II، عملکرد غیر طبیعی میتوکندری، اکسیداتیو می شود. آسیب و آپوپتوز سلول های عضلانی اسکلتی.افزایش مرگ، کاهش تعداد سلول های ماهواره ای و کاهش ظرفیت بازسازی، افزایش سیتوکین های التهابی و غیره.

2) عوامل ثانویه

①سوء تغذیه
دریافت ناکافی انرژی، پروتئین و ویتامین ها در رژیم غذایی، کاهش وزن نامناسب و غیره، بدن را به استفاده از ذخایر پروتئین ماهیچه ای سوق می دهد، سرعت سنتز عضلات کاهش می یابد و سرعت تجزیه افزایش می یابد و در نتیجه آتروفی عضلانی ایجاد می شود.
②وضعیت بیماری
بیماری های التهابی مزمن، تومورها، بیماری های غدد درون ریز یا بیماری های مزمن قلبی، ریوی، کلیوی و سایر بیماری ها باعث تسریع تجزیه و مصرف پروتئین، کاتابولیسم عضلانی و از دست دادن عضلات می شود.
③ سبک زندگی بد
فقدان ورزش: استراحت طولانی مدت در رختخواب، ترمز کردن، کم تحرکی، فعالیت بسیار کم می تواند منجر به مقاومت به انسولین شود و سرعت از دست دادن عضلات را تسریع کند.
سوء مصرف الکل: مصرف طولانی مدت الکل می تواند باعث آتروفی فیبر عضلانی نوع II (تند انقباض) شود.
سیگار کشیدن: سیگار باعث کاهش سنتز پروتئین و تسریع تجزیه پروتئین می شود.

3. سارکوپنی چه مضراتی دارد؟

1) کاهش تحرک
وقتی از دست دادن عضلات و قدرت کاهش می یابد، افراد احساس ضعف می کنند و در انجام فعالیت های روزانه مانند نشستن، راه رفتن، بلند کردن و بالا رفتن با مشکل مواجه می شوند و به تدریج دچار تلو تلو خوردن، مشکل در برخاستن از رختخواب و ناتوانی در ایستادن می شوند.
2) افزایش خطر تروما
سارکوپنی اغلب با پوکی استخوان همراه است.ضعیف شدن عضلات می تواند منجر به حرکت و تعادل ضعیف شود و زمین خوردن و شکستگی بسیار مستعد رخ دادن است.
3) مقاومت ضعیف و توانایی مقابله با رویدادهای استرس زا
یک رویداد نامطلوب کوچک می تواند یک اثر دومینو ایجاد کند.افراد مسن مبتلا به سارکوپنی مستعد افتادن و سپس شکستگی پس از زمین خوردن هستند.بعد از شکستگی نیاز به بستری شدن در بیمارستان است و بی حرکتی اندام در حین و بعد از بستری شدن سالمندان را آتروفی عضلانی بیشتر و از دست دادن بیشتر عملکرد بدن نه تنها بار مراقبتی و هزینه های درمانی جامعه و خانواده را افزایش می دهد، بلکه کیفیت آن را نیز به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. عمر و حتی کوتاه شدن طول عمر سالمندان.
4) کاهش ایمنی

از دست دادن 10% عضله منجر به کاهش عملکرد سیستم ایمنی و افزایش خطر عفونت می شود.از دست دادن 20% عضله منجر به ضعف، کاهش توانایی زندگی روزمره، تاخیر در بهبود زخم و عفونت می شود.از دست دادن 30 درصد عضله منجر به مشکل در نشستن مستقل، مستعد ابتلا به زخم های فشاری و ناتوانی می شود.40 درصد از دست دادن توده عضلانی، به طور قابل توجهی خطر مرگ را افزایش می دهد، مانند مرگ بر اثر ذات الریه.

5) اختلالات غدد درون ریز و متابولیک
از دست دادن عضلات منجر به کاهش حساسیت بدن به انسولین و در نتیجه مقاومت به انسولین می شود.در عین حال، از دست دادن عضله بر تعادل چربی بدن تأثیر می گذارد، سرعت متابولیسم پایه را کاهش می دهد و باعث تجمع چربی و اختلالات متابولیک می شود.

4. درمان سارکوپنی

1) حمایت تغذیه ای
هدف اصلی مصرف انرژی و پروتئین کافی، ترویج سنتز پروتئین عضلانی، افزایش و حفظ توده عضلانی است.

2) مداخله ورزش، ورزش می تواند توده عضلانی و قدرت عضلانی را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
①ورزش های مقاومتی (مانند کشش باندهای کششی، بلند کردن دمبل یا بطری های آب معدنی و غیره) اساس و بخش اصلی مداخله ورزشی است که با افزایش تدریجی شدت تمرین مشخص می شود و با افزایش ضربدری کل بدن را تقویت می کند. ناحیه مقطعی فیبرهای عضلانی نوع I و نوع II.توده عضلانی، بهبود عملکرد فیزیکی و سرعت.

②ورزش های هوازی (مانند دویدن، پیاده روی سریع، شنا و غیره) می توانند قدرت عضلانی و هماهنگی کلی عضلات را با بهبود متابولیسم و ​​بیان میتوکندری، بهبود عملکرد قلبی ریوی و ظرفیت فعالیت، بهبود استقامت، کاهش خطر بیماری های متابولیک و کاهش بدن بهبود بخشند. وزن.نسبت چربی، بهبود ایمنی، افزایش سازگاری بدن.

③تمرین تعادل می تواند به بیماران کمک کند تا ثبات بدن را در زندگی یا فعالیت های روزمره حفظ کنند و خطر سقوط را کاهش دهند.

5. پیشگیری از سارکوپنی

1) به تغذیه رژیمی توجه کنید
غربالگری معمول تغذیه برای افراد مسن.از رژیم های غذایی پرچرب و قندی پرهیز کنید.مصرف 1.2 گرم / (kg.d) پروتئین غنی از لوسین، مکمل ویتامین D به طور مناسب، و خوردن بیشتر سبزیجات تیره رنگ، میوه ها و لوبیا برای اطمینان از دریافت انرژی کافی روزانه و جلوگیری از سوء تغذیه.

2) سبک زندگی سالم را توسعه دهید
توجه به ورزش، اجتناب از استراحت مطلق یا نشستن طولانی مدت، ورزش معقول، قدم به قدم و تمرکز بر عدم احساس خستگی.سیگار و الکل را ترک کنید، نگرش خوبی داشته باشید، زمان بیشتری را با سالمندان بگذرانید و از افسردگی دوری کنید.

3) کنترل وزن
وزن بدن مناسب را حفظ کنید، از اضافه وزن یا کمبود وزن یا نوسانات بیش از حد خودداری کنید و توصیه می شود آن را حداکثر تا 5 درصد در مدت شش ماه کاهش دهید تا شاخص توده بدنی (BMI) در 20 تا 24 کیلوگرم حفظ شود. متر مربع

4) به استثناها توجه کنید
در صورت وجود پدیده‌های غیرطبیعی مانند عملکرد ضعیف قلبی ریوی، کاهش فعالیت و خستگی آسان، بی‌احتیاط نشوید و در اسرع وقت برای معاینه به بیمارستان مراجعه کنید تا عارضه به تاخیر نیفتد.

5) بازرسی را تقویت کنید
توصیه می شود افراد بالای 60 سال معاینه فیزیکی یا زمین خوردن های مکرر انجام دهند، تست سرعت ← ارزیابی قدرت گرفتن ← اندازه گیری توده عضلانی را افزایش دهند تا به تشخیص زودهنگام و درمان زودرس دست یابند.