Longrevalidatie

Longrevalidatie is een uitgebreid interventieprogramma gebaseerd op de uitgebreide evaluatie van patiënten, inclusief maar niet beperkt tot sporttraining, onderwijs en gedragsveranderingen, gericht op het verbeteren van de fysieke en psychologische omstandigheden van patiënten met chronische luchtwegaandoeningen.De eerste stap is het beoordelen van de ademhaling van de patiënt.

Ademhalingsmodusanalyse van longrevalidatie

De ademhalingsmodus is niet alleen de externe vorm van ademhalen, maar ook de werkelijke uitdrukking van de interne functie.Ademen is niet alleen ademhalen, maar ook een bewegingsmodus.Het moet geleerd en natuurlijk zijn, niet depressief en niet te slap.

Belangrijkste ademhalingsmodi

Buikademhaling: ook wel diafragmatische ademhaling genoemd.Het werkt met de samentrekking van de buikspieren en het middenrif, en de sleutel is om hun bewegingen te coördineren.Ontspan bij het inademen de buikspieren, het middenrif trekt samen, de positie beweegt naar beneden en de buikwand puilt uit.Bij het uitademen trekken de buikspieren samen, ontspant het middenrif en keert terug naar de oorspronkelijke positie, de buik wordt verzonken, waardoor het ademvolume van de uitademing toeneemt.Minimaliseer tijdens ademhalingsoefeningen de intercostale spieren en help de ademhalingsspieren hun werk te doen om ze ontspannen en uitgerust te houden.

Borstademhaling: de meeste mensen, vooral vrouwen, gebruiken borstademhaling.Deze ademhalingsmethode manifesteert zich doordat de ribben op en neer bewegen en de borst iets uitzet, maar de centrale pees van het middenrif trekt niet samen, en veel longblaasjes aan de onderkant van de longen zouden geen uitzetting en samentrekking hebben, zodat ze geen goede oefening kunnen krijgen.

Ongeacht de regulerende factoren van het centrale zenuwstelsel, zijn de spieren de belangrijkste factor die het ademhalingspatroon beïnvloeden.Bij intensive care-patiënten zou, als gevolg van ziekte of trauma, langdurige bedlegerigheid of slechte activiteit, de spierkracht afnemen, resulterend in kortademigheid.

De ademhaling heeft vooral betrekking op het middenrif.Zonder middenrif is er geen ademhaling (natuurlijk werken tussenribspieren, buikspieren en rompspieren samen om mensen te helpen ademen).Daarom is middenriftraining het belangrijkste om de kwaliteit van de ademhaling te verbeteren.

Ademhalingsspierkrachttest en -beoordeling bij longrevalidatie

Om inspiratoire spierdruk veroorzaakt door de terugtrekkracht van de borstwand en de long te voorkomen, is het noodzakelijk om de meetwaarde van het functionele restvolume te registreren.Dit longvolume is echter moeilijk te normaliseren.In de klinische praktijk worden de maximale inademingsdruk en de maximale uitademingsdruk getest om de kracht van de ademhalingsspieren te bepalen.De maximale inademingsdruk werd gemeten aan de hand van het restvolume en de maximale uitademingsdruk werd gemeten aan de hand van het totale longvolume.Er moeten minimaal 5 metingen worden uitgevoerd.

Doel van longfunctiemeting

① Begrijp de fysiologische toestand van het ademhalingssysteem;

② Om het mechanisme en de soorten longdisfunctie te verduidelijken;

③ Beoordeel de mate van laesieschade en begeleid de revalidatie van de ziekte;

④ Om de werkzaamheid van medicijnen en andere behandelmethoden te evalueren;

⑤ Om het genezende effect van de behandeling van borst- of extrathoracale ziekten te evalueren;

⑥ Het schatten van de functionele reserve van de longen als referentie voor medische behandeling, zoals dynamische observatie van de evolutie van het beloop van de ziekte vóór de operatie;

⑦ Om de arbeidsintensiteit en het uithoudingsvermogen te evalueren.

Voor medisch personeel dat zich bezighoudt met ernstige revalidatiebehandelingen, vooral respiratoire revalidatie, is het noodzakelijk om enkele methoden, parameters en fysiologische betekenis van longfunctiedetectie te kennen.Het doel is om de toestand van de patiënt correct en tijdig te identificeren en de juiste behandeling te nemen om het leven van de patiënt te redden in geval van nood.

Pas nadat we de ‘hoeveelheid’ gas die binnenkomt en het mechanisme van de ‘hoeveelheid’ gas die de weefsels binnenkomt en verlaat begrijpen, en de betekenis van verschillende detectieparameters, kunnen we gerichte ademhalingsrehabilitatie uitvoeren voor kritieke patiënten, met als uitgangspunt het garanderen van hun veiligheid.